“සමාජ මාධ්‍ය නියාමනය කිරීමේ පනත් කෙටුම්පත පිළිබඳව කිසිවෙකුත් බයවිය යුතු නැහැ. තමන් ප්‍රකාශ කරන දෙයින් සමාජයට අගතියක් සිදුවන්නේ නැතිනම් තමන් ප්‍රකාශ කරන දේ සදාචාර සම්පන්න නම් ඒ සම්බන්ධව කිසිවකුත් බිය විය යුතු නැහැ. භාෂණයේ නිදහස අහිමි කිරීමක් මේ පනත හරහා වෙන්නේ නැහැ. මේ පනත අරන් කියවා ගත්තොත් ඕනම කෙනෙකුට ඒක වැටහෙනවා. ප්‍රශ්නය තිබෙන්නේ නොකියවන ජාතියක් බවට අපි පත්වෙලා ඉන්නවා. කිසිවක් කියවන්නේ නැතුව අපි එක පෝස්ට් එකකින් මුළු දෙයක්ම වෙනස් කරන්න උත්සාහ කරනවා. යම් නිශ්චිත අදාළ කාරණා කීපයකට පමණයි මේ තුළ යම් වාරණයක් පැනවිලා තිබෙන්නේ. ඇමරිකා එක්සත් ජනපදය තුලත් මුහුණුපත යොදා ගන්නේ කොහොමද කියලා යම් එකඟතා මාලාවක්, නීති මාලාවක් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. යම් කණ්ඩායමක් යම් ආයතනයක් යම් එකඟතාවක් වෙනුවෙන්, දේශපාලනය වෙනුවෙන් යොදාගන්නවා නම් ඒ සම්බන්ධ යම් නිශ්චිත නීති රාමුවක් තුළ ක්‍රියාත්මක විය යුතු වෙනවා. එවැනි රටවල්වලත් නීති රීති රාමුවක් ඇතුලේ වැඩ කරන්න පුළුවන්කම තියෙද්දි ලංකාව වැනි රාජ්‍යයක් මේ නීතියට පිට එනවානම් එය විහිළුවක් ලෙස අපි සටහන් කළ යුතුයි.”
